Dinsdag de 24ste en Woensdag de 25ste Swakopmund en Donderdag de 26ste Cape Cross

Vandaag een lange dag rijden voor de boeg. Redelijk op tijd weg. Het eerste stuk tot Slotaire gaat prima. In Solitaire moet zeker iedere Nederlander stoppen en appeltaart bij Moos gaan eten. (iedereen die het boek Solitaire heeft gelezen weet waarom),

We hebben de indruk dat er veel is verbeterd / gemoderniseerd tov wat er in het boek beschreven is, maar de besluiteloosheid van de mensen achter de toonbank is nog steeds hetzelfde; worden ze misschien wel op geselecteerd!.

Dan gaan we verder en krijgen we een total-body-massage. Ik hoop alleen dat ze in Nederland beter zijn en korter duren. Een geheel wasbord van ca 50 kilometers moeten we verwerken en doen daar ruim 1,5 uur over. Als we denken dat we het gehad hebben gaat het na ca 2 kilometer gewoon weer verder (pijnstillers voor knie en rug zijn geen overbodige luxe). Met een slakkegang komen we er doorheen. Daarna alleen maar goede gravelweg en zelfs een klein stukje asfalt in niemandsland.

Bij Walvisbaai gaan we naar de lagune waar we kleine watervogels en heel veel flamingo\'s zien. Pelikanen zien we niet. Dan op naar Swakopmund, waar ons hotel is. Onderweg krijgen we een lichtspectakel te zien van onweer, de regendruppels bereiken slechts sporadisch de voorruit. Het begint pas echt te regenen als we de kust naderen!!

We doen wat inkopen en boeken trips voor de volgende dag.

De volgende ochtend hebben we eerst een Dessert Tour, waarbij we gaan bekijken wat er in de woestijn allemaal leeft. Omdat het weer aardig koud en regenachtig is vinden we niet al te veel beesten. We vinden wel kameleons en een gekko. De slang (kleine adder) wordt niet gevonden omdat deze zich tegen de koude heeft gewapend. We maken daarbij ook nog een 4*4 tocht door de duinen, waarbij de gids lekker scheurt zodat het wel een achtbaan lijkt.

We komen later terug bij ons hotel dan verwacht en ook met het oog op de regen die steeds valt en de kou laten we de quad-tocht cancellen; we zijn al lekker met de 4*4 door de duinen gezoefd. We plaatsen het verslag en foto\'s van Sesriem waar al snel veel reacties op volgen. Dan gaan we nog even de stad in en regelen een permit (vergunning) voor de volgende dag om over een \'beschermde\' weg te mogen rijden.

Ondertussen is het weer gaan donderen en bliksemen, net zoals de avond ervoor, en veranderen de wegen hier in smerige wegen; ze zien er net zo uit als bij ons na een sneeuwperiode en alles lekker aan het smelten is. Dat komt hier omdat bepaalde wegen van zout zijn gemaakt en in combinatie met de regen kapot gereden worden.

Vandaag vertrekken we weer uit Swakopmund. Het is nog wat nat. Eerst nog geld pinnen, want de vorige dag lukte dat nergens; zelfs de rekening van het restaurant moesten we contact betalen. We gaan de tocht maken door het landschap en willen dan door naar de Spitzkoppe; de Matternhorn van Namibie. De weg is modderig en glad. We maken een mooie tocht en krijgen een gratis slipcursus. Zware vrachtwagens moeten de hulp van nog zwaarder materiaal in gaan roepen want ze komen het hellinkje niet op. In de loop van de ochtend begint het op te klaren en kunnen de wegen gaan opdrogen. We zien een 1500 jaar oude plant en rijden door een \'maanlandschap\'. Daarna besluiten we om maar direct naar Cape Cross te rijden omdat de wegen nou niet echt in goede staat zijn en we anders een heel eind over een \' binnenweg\' (lees nu: lange slipbaan) zouden moeten. De hoofdweg is best te doen en al redelijk vroeg komen we aan. Bij Cape Cross bevind zich een zeer grote seal (zeeleeuwen) kolonie van wel meer dan 100.000 stuks. Stinken !!. We hebben alle tijd en kijken dan ook graag naar deze beesten. Er komt ook nog even een hyena langs maar die loopt er meer omheen dan dat deze een zeeleeuwtje aanvalt. Daarna naar de naastgelegen lodge en even lekker genieten van het weer en het strand. Dit is zoals we het verwacht hadden. Lekker zonnetje, temperatuur ook niet verkeerd en vooral droog.